Citroengras & Gember Likeur

Likeur met gember & citroengras

Zelf likeur maken is een fluitje van een cent, je koopt een fles brandewijn of wodka, voegt suiker en smaakmakers toe en wacht een paar weken. Meer is het niet. De kunst is natuurlijk de lekkerste smaakcombinaties te verzinnen en ik denk dat citroengras & gember een match made in heaven is. Drink het puur, on the rocks, verwerk het in desserts, of maak er een Kir Royale mee: een bodempje Citroengras & Gember likeur in een champagneflûte, aangevuld met een lekkere bubbelwijn (cava, prosecco, champagne, net wat je wilt). Een bijzonder begin van een mooie, Aziatische maaltijd. Of gewoon zomaar, omdat je er zo blij van wordt….

Klik hier voor het recept…

Ajam Pedis (hete kip)

Ajam Pedis vergelijken Asli, Indonesia, SariRasa, Koningsvogel, Kok Robin
Hoe heet het?
Ajam pedis, ayam pedis, hete kip.

Wat is het?
Ajam pedis is Indisch voor hete kip. Het internet, de Indische kookboeken en familiereceptenschriftjes staan vol recepten voor ajam pedis. Sommigen gebruiken een hele kip in stukken, anderen stukjes kipfilet of dijfilet. De kip wordt soms eerst aangebraden, soms ook niet. Het aantal ingrediënten varieërt van weinig tot veel en voor wie geen tijd heeft of denkt niet te kunnen koken verkopen toko en supermarkt verschillende kant-en-klare boemboes voor ajam pedis. Maar wat is nu het lekkerst? We namen de proef op de som.

Kant-en-klare boemboe?
We testten 4 kant-en-klare boemboes voor ajam pedis van de merken Asli, Indonesia, SariRasa en Koningsvogel (zie onderaan voor meer info) en maakten daarnaast ook onze eigen variant. Dat de zelfgemaakte het lekkerste bleek lag in de lijn der verwachting, maar dat de kant-en-klare boemboes zo on-lekker bleken hadden we niet verwacht. We volgden de instructies op de verpakking precies op; bij twee boemboes moest ook een uitje gefruit, een ander vroeg om ketjap en limoenblad. Voor de eerlijke vergelijking gebruikten we steeds kipfilet. Alle vier de kant-en-klare boemboes blijken heel vlak in smaak: Asli was een smakeloze bruine saus, Indonesia een iets lichter bruine smakeloze saus met een hint van chilipeper, Sarirasa had iets kartonachtigs en smaakte ook nog een beetje naar sojasaus, alleen Koningsvogel was pedis, maar toch ook niet echt lekker, alsof je kip met sambal zat te eten. Zelf maken is goedkoper, kost niet zo heel veel extra tijd en is veel lekkerder, maar voor wie toch per se een kant-en-klare boemboe wil gebruiken is de tip: voeg in ieder geval een flinke schep sambal toe, een limoenblaadje is ook lekker en op smaak brengen met sojasaus of ketjap manis helpt ook. Op zich valt er best nog wat van te maken.

Zelf Ajam Pedis maken?
Homemade Ajam Pedis
Zoals ik hierboven al schreef bestaan er honderden varianten op Ajam Pedis met meer of minder ingrediënten. Het lekkerste is om zoveel mogelijk verse ingrediënten te gebruiken, maar al naar gelang wat je in huis hebt kun je dingen gerust vervangen door de gemalen variant uit een potje of bijvoorbeeld een flinke schep sambal in plaats van chilipepers, dan nog win je het van de kant-en-klare boemboes. Alleen de ui in de basis zou ik niet vervangen. Ik maak ajam pedis meestal met kippenbouten, die stoof ik gaar in de saus, pluk ze van de botten en doe het geplukte vlees terug in de saus, omdat dat makkelijker eet dan kluiven.


AJAM PEDIS RECEPT

De kip
500g kipfilet of kippendijfilet in blokjes

De boemboe
1 ui gesnipperd (± 125g)
1 el verse gember in stukjes
2 teentjes knoflook
3 chilipepers

De specerijen
1/2 tl gemalen koriander
1/2 tl gemalen komijn
1/4 tl laospoeder
1/4 tl koenjit
1 mespunt trassi

Het vocht
2 el lichte sojasaus
40 gram gula djawa
1 el azijn
150ml water

Doe ui, gember en chilipeper in een smalle kom en maal met de staafmixer fijn.
Zet de rest van de ingrediënten in twee delen klaar. (zie foto hieronder)
Verhit een koekenpan met dikke bodem op halfhoog vuur.
Verwarm 1 of 2 el olie en bak de boemboe in een paar minuten geurig.
Voeg dan “de specerijen” toe en bak die rustig ook even mee.
Voeg “het vocht” toe en de kip.
Breng aan de kook en laat de kip met de deksel op de pan zachtjes pruttelen.
Voeg zonodig meer water toe. Een uur stoven is lekker, maar korter kan ook.
Laat de saus indikken of help een handje met een maizenapapje.
Serveren met rijst.

Ajam Pedis zelf maken
“De boemboe, de specerijen en het vocht”. (sambal ipv chilipeper)

Wat is er te koop? (klik hier)

Emping (Indonesische noten-kroepoek)

gebakken empingHoe heet het?
Emping, emping melinjo / belinjo (Indonesië), vegetarische kroepoek, bitter nut crackers.

Wat is het?
Emping is een kroepoekje gemaakt van de pit van het oranjerode vruchtje van de van oorsprong Indonesische gnetum gnemon boom. De vruchtjes worden geroosterd zodat het harde, leerachtige schilletje er makkelijker af te halen is. Wat overblijft is een blanke pit/noot. Die slaat men plat en legt men in de zon te drogen. Voor gebruik worden ze gefrituurd tot luchtige, crispy chipjes. Emping betekent chips, melinjo is de naam van het nootje. De smaak is redelijk bitter en “stroef”, maar daar eenmaal aan gewend verslavend lekker.

Hoe te gebruiken?
Kant-en-klare emping eet je met een snufje zout gewoon als snack (eventueel met satesaus), als onderdeel van een rijsttafel of bijvoorbeeld bij gado gado. Lekkerder is het om emping vlak voor gebruik zelf te bakken. Daarvoor laat je een klein handje rauwe emping in een pan behoorlijk hete olie (190°C) glijden. Een keer roeren en de emping is al klaar, letterlijk 2-5 seconden. Snel uit de olie scheppen, goed uitschudden en op keukenpapier uit laten lekken. Rauwe emping is luchtdicht nog maanden zo niet jaren te bewaren, gebakken emping liefst zo snel mogelijk opeten.

Emping Blado

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Takoyaki (Japanse poffertjes)

Takoyaki, Japanse poffertjes
Hoe heet het?
Takoyaki / たこ焼き / 蛸焼, octopus balls, octopus fritters, inktvis balletjes, Japanse poffertjes.

Wat is het?
Takoyaki is een moderne, Japanse fastfood / streetfood snack, oorspronkelijk uit Osaka. Het is een poffertje maar dan boller, ronder en met een zijdezachte structuur van binnen. Traditioneel gevuld met een stukje octopus, wat rode gember, tenkatsu en lente-ui. Ze worden gebakken in een takoyaki pan en daarna op smaak gebracht met okonomiyakisaus, kewpie mayonaise, aonori en bonito flakes. Maar er lijken constant nieuwe varianten bij te komen, zoals met garnalen & chilisaus of zelfs met ham & kaas.

Hoe te gebruiken?
Takoyaki is natuurlijk het lekkerst als die vers bereid is (zie recept) maar tegenwoordig vind je kant-en-klare takoyaki balletjes ook in de diepvries van de toko. Die zijn hoewel zeer karig gevuld, best lekker. Je moet je alleen niks aantrekken van de gebruiksaanwijzing op het etiket want 2 minuten in de magnetron moet een vergissing zijn, 25 minuten op een rooster in een oven van 180°C werkt veel beter. Daarna op een bordje leggen, kant-en-klare okonomiyaki saus erover, mayonaise, aonori en bonito flakes.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Cordyceps paddenstoel


verse Cordyceps (paddenstoel)
Hoe heet het?
Cordyceps (in veel talen), soms ook cordiceps.
虫草属 / chóngcǎo shǔ (China), cordyceps militaris (L.)

Wat is het?
Op de verpakking staat lieflijk “cordyceps flower”, alsof het om bloempjes zou gaan, maar de minder lieflijke bijnaam voor deze paddenstoel is veelzeggender: “de zombieschimmel”. De sporen van deze gruwelijke schimmel dringen de hersenen van een mier (of ander insect) binnen, dwingt die naar een vochtig, schemerig plekje waarna er vanuit het koppie een “oranje steeltje” groeit, de cordycep. De mier overleeft dit niet. Brrrrr. Gelukkig hebben mensen een methode bedacht om deze paddestoelen op vochtige rijst en sojabonen te kweken. Cordyceps smaken naar euh paddestoel, de gedroogde iets intenser dan de verse.

Hoe te gebruiken?
Gedroogde cordyceps week je eerst 5-10 minuten in koud water en kook je daarna een minuutje in water om daarna verder te verwerken. Verse, gekweekte cordyceps (zoals op de foto hierboven) zou je eventueel rauw kunnen eten, maar het is gebruikelijker ze toch even te garen. Je kunt ze verwerken zoals andere paddenstoelen. Je vindt ze vaak in (Chinees medicinale) soepjes of stoofgerechten. Na de klik wat suggesties.

Tips, weetjes & recepten

Gedroogde en geweekte cordyceps

Wat is er te koop? En wat extra foto’s en recepten (klik hier)

Harusame (Japanse glasnoedels)

Japanse glasnoedels
Hoe heet het?
Japanse glasmie, Japanese cellophane noodles, Japanese vermicelli, harusame saifun, spring rain noodles, harusame / 春雨 / はるさめ (Japan).

Wat is het?
Harusame betekent letterlijk “lenteregen” en is de algemene Japanse naam voor glasnoedels. Van oorsprong werden glasnoedels in Japan gemaakt van aardappelzetmeel. Je herkent ze in de verpakking aan de vorm: keurige, korte, 12 tot 18 centimeter, rechte, dunne, transparante “staafjes”. Soms wat dikker, soms rond, soms een beetje plat. Ze zijn net als de ons meer bekende glasnoedels van mungbonen of de iets minder bekende Koreaanse glasnoedels gemaakt van zoete aardappelen neutraal van smaak. De structuur is lekker glibberig & elastisch, ze zullen niet uit elkaar vallen als je ze te lang kookt of bakt.

Hoe te gebruiken?
Zet de glasnoedels 5-15 minuten weg in warm of heet water. Check (halverwege) of ze al goed (=zacht) zijn, dan afgieten en afspoelen onder de koude kraan. Nu kun je ze koud verwerken in koude salades, in de vulling van loempia’s en dumplings, in de soep of roerbakken met garnalen, kip of wat je wilt. Droge, ongeweekte noodles kun je tot kroepoekachtige sliertjes frituren in hete olie van zo’n 190°C. In de verpakking, in de keukenkast praktisch onbeperkt houdbaar.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept voor een typsiche, zomerse, simpele : harusame salade.
  • Glasnoedels van aardappelzetmeel kun je gerust vervangen door glasnoedels van mungbonenmeel. Qua smaak ook wel door die van zoete aardappel, maar qua kleur niet.
  • Eerdere posts mbt : glasnoedels (gewone, Koreaanse, recepten, etc).

Wat is er te koop? (klik hier)

Drooggebakken sperzieboontjes

Chinees gebakken boontjes
Chinezen zijn meesters in het lekker bereiden van groenten en de beroemde “dry fried green beans” (乾煸四季豆) is daar misschien wel het beste voorbeeld van. Het ultieme recept heb ik nog niet gevonden, voornamelijk omdat het zo leuk is om te blijven variëren met de mogelijke ingrediënten. Ik noem ze allemaal op, maar gebruik gewoon net wat je uitkomt.

1. De boontjes
Eerst worden de (gewassen en echt goed afgedroogde) sperziebonen (kousenband kan ook) op hoog vuur in een goeie wok gebakken in een paar eetlepels arachide olie. Weinig olie gaat niet werken, blijf erbij, blijf roeren, zodat de boontjes gelijkmatig gebakken worden. Na een minuut of 4/5 zullen de boontjes overal gebrande plekjes hebben. Haal ze uit de wok en hou even apart op een bord of schaal.

2. Het vlees
Roerbak wat gehakt. Varken, rund, halfom, lam, wat je wilt/hebt, een beetje is genoeg, meer kan ook. Je kunt het eerst op smaak brengen met een klein scheutje sojasaus, rijstwijn en een drupje sesamolie, maar ook dat hoeft niet. Chinese, gewokte sperziebonenHet gehakt weglaten kan ook. Of vervangen door verkruimeld uitgebakken ontbijtspek.

3. De smaakmakers
Schuif het gehakt in de wok aan de kant en bak vervolgens:
* knoflook, gember, lente-ui. (fijngesneden of in schijfjes)
* een lepel XO saus
   of Lao Gan Ma chilisaus
   of geweekte en fijngehakte gedroogde garnalen
   of 1 of 2 ansjovisjes uit blik/glas.
* een lepel fijngehakte yacai, zhacai of Tianjin ingemaakte kool.
* een paar gedroogde chilipepers en wat sichuan peppertjes.

4. Afmaken
Voeg op het laatst de gebakken boontjes weer toe en warm alles lekker door. Proef het mengsel en breng op smaak met wat sojasaus, zout of kippenbouillonpoeder, chilibonensaus of zelfs vissaus, alles kan.

Cashewnoten

cashew-nootjesHoe heet het?
Cashews, ongezouten cashewnoten, ongeroosterde cashewnoten, gestoomde cashew noten.

Wat is het?
Aan de tropische cashew boom (Anacardium occidentale) groeit de cashew appel. Die is rood of geel, lijkt een beetje op een peer en schijnt erg lekker te zijn, maar beperkt houdbaar en nogal kwetsbaar. Vandaar dat je deze vrucht hier nooit tegen komt anders dan verwerkt in bijvoorbeeld sapjes en drankjes. De grap is dat die cashew-appel een schijnvrucht is, de echte vrucht is de cashewnoot en die lijkt met een prittstift zo op het kroontje van een peer te zijn geplakt. Een beetje een surrealistisch plaatje.

Hoe te gebruiken?
Voor gebruik even 10-15 minuutjes roosteren in een oven van 160°C of tot ze mooi bruin zijn. (zie voor & na foto hierboven) Roosteren in een droge pan met dikke bodem kan ook, met een beetje olie kan ook, maar mooi egaal bruin worden ze dan niet. Warm zijn ze zacht, laat ze dus afkoelen. Ook al staat er soms op het etiket dat ze rauw zijn, ze zijn echt al zodanig behandeld (meestal gestoomd) de ze niet meer giftig zijn. Luchtdicht en droog nog maanden te bewaren.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Thaise groene currypasta

Thai green curryHoe heet het?
Thaise groene curry (pasta), Thai green curry (paste), (khrueang) kaeng khiao wan / (naam prik) kaeng kheaw waan / แกงเขียวหวาน.

Zelf maken?
naar recept van Madhur Jaffrey
14 groene rawitpepertjes (of minder)
150g sjalot
5 teentjes knoflook
1 el zeer fijngehakte citroengras
3 schijfjes laos
rasp van 1 limoen
6-8 korianderwortels
versgemalen witte peper
1/2 tl trassi (of 2 ansjovisjes uit blik)
1 tl gemalen komijnzaad
1 tl gemalen korianderzaad

Als je het fijn gaat wrijven in een grote vijzel is het handig alles vast zo klein mogelijk te snijden. Ga je blenderen, dan kun je het wat grover laten. Voeg zo nodig een paar eetlepels water of olie toe en wiebel de blender ruw heen en weer tot “het pakt” en je een mooie, fijne currypasta draait. Met een keukenmachine lukt dat niet/moeilijk. De currypasta is een week, misschien wel twee weken te bewaren in de koelkast. Of vries ze in kleine porties in, steeds precies genoeg voor één gerecht.

Groene currypasta zelf maken

Of toch liever kopen?
Wat is er te koop, welk merk is het lekkerst en hoe maak je groene curry?
Klik hier om verder te lezen…

Thaise Penang currypasta

Penang Curry
Hoe heet het?
Thaise Penang curry (pasta), Penang / Panang / Phanaeng chili (paste), (khrueang) kaeng Phanaeng / (nam prik) gaeng Panang / พะแนง.

Zelf maken?
naar recept van Madhur Jaffrey
1 tl witte peperkorrels
2 tl korianderzaadjes
1 tl komijnzaadjes
10 rode, gedroogde chilipepers
1 stengel citroengras
5 cm verse laos
3 korianderwortels
150g sjalot of rode ui
10 teentjes knoflook
1 tl trassi (of 2 ansjovisjes uit blik)
1 el pindakaas (wat geroosterde pinda’s of cashews kan ook)

Schud de zaadjes uit de gedroogde chilipepers en week ze 1-2 uur in 4 eetlepels kokend water. Maal de peperkorrels, het komijn- en korianderzaad fijn in oude koffiemolen of vijzel. Maal samen met alle overige ingrediënten in vijzel of blender tot een egale pasta. Gebruik je een vijzel, snijdt alles dan eerst alvast zo klein mogelijk, bij een blender kun je alles iets grover laten. Voeg zo nodig een paar eetlepels (week)water of olie toe en wiebel de blender ruw heen en weer tot “het pakt” en je een mooie, fijne currypasta draait. De currypasta is een week, misschien wel twee weken te bewaren in de koelkast. Of vries ze in kleine porties in, steeds precies genoeg voor één gerecht.

Ingredienten nodig voor Panang Curry Pasta

Of toch liever kopen?
Wat is er te koop, welk merk is het lekkerst en hoe maak je penang curry?
Klik hier om verder te lezen…

Jiaozi (Chinese dumplings)

Jiaozi of gyozaHoe heet het?
Jiǎozi /jiaozi / 饺子 (China), gyōza / gyoza / ギョーザ / ギョウザ (Japan), Chinese dumplings, Chinese ravioli, potstickers.

Wat is het?
Jiaozi zijn dichtgevouwen deeglapjes gemaakt van bloem, water en een snufje zout, gevuld met een mengsel van kleingehakte groenten en/of champignons, vlees, vis of tofu. In heel China eet men jiaozi op oudejaarsavond onder andere omdat de vorm aan goudklompjes doet denken en ze dus symbool staan voor financiële voorspoed. In Noord China eet men jiaozi het hele jaar door, als ontbijt, lunch of diner, als bijgerecht of hoofdmaaltijd, in gespecialiseerde jiaozi-restaurantjes en vaak ook gewoon zelfgemaakt, thuis.

Hoe te gebruiken?
Er zijn 3 manieren om jiaozi klaar te maken:
* Koken in ruim water (shuǐjiǎo, 水餃)
* Stomen (zhēngjiǎo, 蒸餃)
* In een koekenpan bakken (guōtiē, 鍋貼)
Voor deze laatste zogenaamde “potstickers” bak je de dumplings eerst eventjes in een hete koekenpan met een beetje olie bruin, giet er daarna een klein laagje water bij, leg de deksel op de pan en stoom de jiaozi gaar. Laat het water verdampen. Als de onderkant een mooi bruin korstje heeft serveren met een of meerdere dipsausjes. Vanwege het in vergelijking met andere dumplings redelijk dikke, ietwat melige deeg en de vaak neutrale vulling zijn hier sterk smakende dipsausjes favoriet. Vooral Yin-Yin-saus.

Tips, weetjes & recepten

Chicken Gyoza

Wat is er te koop en welk merk is het lekkerst? (klik hier)

Aburaage of inariage (gefrituurde tofuzakjes)

inari age tofu skinHoe heet het?
Abura-age / 油揚げ of inari-age / 稲荷あげ of o-inari-san (Japan), tofuzakjes, tofu-envelopjes, inarizushi skins, fried bean curd skin, bean curd pouch, tofu pouches.

Wat is het?
Van stevige tofu worden dunne plakken gesneden, die worden eerst van overtollig vocht ontdaan door er gewicht op te leggen en daarna gefrituurd. Eerst op 110/120 °C daarna op 180/200 °C. Als vanzelf ontstaan er aan de binnenkant luchtgaten, zodat de plakjes veranderen in bolle kussentjes, genaamd “abura age”. Daarna worden ze gesudderd in een mengsel van dashi, sojasaus, mirin en suiker, pas dan heten ze “inari-age”. Soms ook “ajitsuke-aburaaga” of “ajitsuke inariage” (ajitsuke = flavoured).

tofuzakjes open prutsenHoe te gebruiken?
Haal de aburaage uit de verpakking en leg een minuutje of twee in een grote pan kokend water om het olielaagje te verwijderen. Giet het water af, dep ze droog. Hierna in dunne reepjes snijden voor in de miso soep, of in grote stukken voor in de Kitsune udon (soep). Maar je kunt ze ook voorzichtig (met een bot mes) open werken en vullen met sushirijst, dan heten ze inarizushi (zie foto rechtsboven). Lekker met sojasaus en wasabi dip.
Buiten de koelkast, in de verpakking nog maanden te bewaren. Invriezen kan ook.

Tips, weetjes & recepten

  • Als de abura-age zich niet makkelijk laat openen kan het helpen om er met een deegroller overheen te rollen. Doe dit voordat je de aburaage kookt. Een millimeter van de onderkant afsnijden helpt soms ook.
  • Vegetariërs opgelet: toko’s verkopen meestal inari age, die zijn dus al op smaak gebracht en wel met dashi. Ga op zoek naar “kale” aburaage en sudder die zelf in een lekker sausje. Hoe, dat lees je op: Just Hungry.
  • Niet verwarren met cq lijkt een beetje op: Chinese tofu puffs
  • Klik hier voor: alle sushi benodigdheden op een rijtje.

Andere posts over tofu enzo:

Gerookte Tahoe Silken Tofu Tofu Beignets Tofu-vellen Tofuzakjes Tofu sticks

Wat is er te koop? (klik hier)

Sojabrokken

sojabrokken
Hoe heet het?
Sojabrokken, sojabrokjes, soja stukjes, sojagranules, kunstvlees, sojavlees, soy meat, soya chunks, soy bean meat, textured vegetarian protein (TVP), textured soy protein (TSP), 大豆肉 / dà dòu ròu (China), 콩고기 / kong-gogi (Korea).

Wat is het?
Sojabrokken worden gemaakt van sojabonen waar eerst de olie uit is geperst. Van dit restproduct wordt een soort pap gemaakt die in een machine wordt verwarmd en onder druk in allerlei vormen wordt geperst. De laatste stap in het proces is een soort poffen, zoals popcorn wordt gepoft. Dit zorgt voor de luchtige structuur die na bereiding aan vlees doet denken. De smaak is een heel ander verhaal: tijdens het weken ruiken sojabrokken sterk naar hondenvoer en na bereiding smaken ze licht naar karton. Maar als je die smaak bij de bereiding weet te maskeren (en dat kan echt!) heb je een superproduct dat vanwege het hoge eiwitgehalte en pure vorm zeer geschikt is als vleesvervanger. Beter dan tofu.

Hoe te gebruiken?
Sojabrokken zijn in allerlei groottes te koop: fijn granulaat om gehakt na te bootsen, grof voor “nasivlees”, groot voor saté of curry. Je kookt de sojabrokken een paar minuten in ruim water met bijvoorbeeld een bouillonblokje of nasikruiden. Laat 20 minuten of beter een hele nacht weken, knijp uit, bak mooi bruin en voeg flink overheersende smaakmakers toe. Mijn favoriet is nu lao gan ma chilisaus. Haal ze uit de pan, maak je roerbakgerecht en voeg op het laatst de sojabrokjes weer toe. Je kunt sojabrokken ook direct, ongeweekt aan een curry- of pastasaus toevoegen om mee te laten sudderen. Gedroogde sojabrokken zijn afgesloten nog maanden zo niet jaren te bewaren. Altijd roerbakvlees op voorraad!

Tips, weetjes & recepten

  • Sojabrokken zijn eigenlijk niet een Aziatische, maar een Westerse uitvinding. De Nederlandse Wikipedia zegt van de Zevendedagsadventistenin 1922, de Engelse Wikipedia beweert van het Amerikaanse bedrijf Archer Daniels Midland in de jaren ’60.
  • Let op: er zijn veel producten op de markt waar allerlei andere ingrediënten aan zijn toegevoegd om ze op varkensvlees of vis of eend of weet ik veel wat te laten lijken. Duurder en vaak ook minder lekker, want nog meer vreemde bijsmaakjes. Ik zou altijd de pure sojabrokken nemen en lekker zelf smaken toevoegen. En ik zou sojabrokken ook altijd eerst weken in bouillon – ik verbeeld me dat je met het weekwater ook weer wat van die kartonsmaak kwijtkraakt. Uiteraard zijn dit tips voor de beginnende sojabrokkeneter, de tegensputterende carnivoor, niet voor volleerde sojabrokkeneters en willige vegetariërs.

Wat is er te koop? (klik hier)

Toko Heezen in Rotterdam Zuid

Toko Heezen
Toko Heezen
Langenhorst 243
3085 HE Rotterdam
tel. 010-4800781

Een echte “toko” voor iedereen die thuis Indisch wil koken en iedereen die thuis Indisch wil eten zonder zelf te hoeven koken. Verschillende soorten sambal (oelek, brandal, badjak, trassie, noem maar op), merken ketjap (Kaki Tiga, Bango, ABC), chilisauzen, woksauzen, etc etc.

Verse, Indische kruiden zoals kentjoer, djeroek poeroet, daun sirih of zoete tamarindepeulen. En nog nooit eerder gezien: petehboontjes nog in de peul. Leuk! Vermoedelijk de best gesorteerd Indische toko in Rotterdam, ik vraag me af of er iets is wat ze niet hebben. De bladgroenten (zoals paksoi en choy sum) en kruiden soms een beetje verlept, maar verder wel alles netjes en schoon.

Ook voor wok, rijstkoker of andere keukenspulletjes kun je hier terecht. En natuurlijk de counter met indische afhaalgerechten en snacks die er allemaal tiptop uitzien en heerlijk smaken. Hun lempers en risolles zijn beter gevuld dan elders. (zie foto’s na de klik)

Niet de goedkoopste, maar dat zijn die kleinere winkels meestal niet. Wel makkelijk om in de buurt te hebben en hun klantvriendelijkheid en expertise is natuurlijk ook wat waard. Maar key asset is natuurlijk hun enorme Indische assortiment.

Voor de openingstijden : zie onderaan op hun website.
Klik hier voor andere: toko’s in Rotterdam

Toko Heezen

Klik voor close ups van een paar gerechten…

Japanese egg tofu

Eitofu Hoe heet het?
Japanese egg tofu, tamago dofu, Japanse eiertofu, Riben doufu 日本豆腐, Jade tofu yuzi doufu 玉子豆腐

Wat is het?
Tamago tofu is een tofuvariant waarbij rauwe eieren worden toegevoegd aan sojamelk voordat deze wordt gestremd. Dit mengsel wordt in plastic tubetjes geperst en gekookt. De kleur is pastelgeel, de structuur puddingzacht en de smaak iets hartiger en iets minder tofu-achtig dan gewone tofu.

Hoe te gebruiken?
In het midden de verpakking voorzichtig opensnijden, terwijl je de tofu er voorzichtig uitknijpt in schijfjes van 1,5 cm snijden. Stomen of gewenteld in wat maïzena goudbruin bakken en dan serveren met een knapperige mix van broodkruim, knoflook, lente-ui of een simpel gembersausje.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept: Japanese Egg Tofu with ginger sauce
  • Recept om het zelf te maken: home made egg-tofu (Mary Moh, Engels recept)
  • Uit het etiket op te maken zit er niet altijd tofu in de egg-tofu.
  • Robin update: versie van Unicurd gevonden. Ziet er iets minder geel uit, ik verwachtte dat die ook minder lekker zou zijn, maar dat was niet zo. Gewoon net zo lekker. (hoewel ik ze niet naast elkaar proefde) Nu duidelijk wel tofu in de ingredientenlijst.

Andere posts over tofu enzo:

Gerookte Tahoe Silken Tofu Tofu Beignets Tofu-vellen Tofuzakjes Tofu sticks

Wat is er te koop? (klik hier)

De Japanse keuken van Nancy Singleton Hachisu

Kookboek: de Japanse keukenDe Nederlandse titel van dit boek “De Japanse keuken” dekt de lading niet zo goed als de Amerikaans titel “Japanese Farm Food”. Het boek is namelijk geschreven door Nancy Singleton Hachisu, een Amerikaanse die in 1988 voor een jaartje naar Japan ging maar verliefd werd op de eigenwijze, Japanse kippenboer Tadaaki Hachisu. Ze trouwden, kregen drie zonen en runnen nu al bijna 30 jaar samen een biologisch boerenbedrijf in de prefectuur Saitama. Op hun tachtig jaar oude, gerestaureerde familieboerderij leeft Nancy met de seizoenen mee en trekt meiraapjes uit de grond als die haar vertellen klaar te zijn om geoogst te worden. “De dag dat ik werkelijk naar groenten begon te luisteren vormde een keerpunt in mijn culinaire bestaan”, schrijft ze.

Ze schrijft ook dat “een gerecht niet lekkerder wordt dan zijn afzonderlijke ingrediënten”. Een uitspraak waar ik het normaal gesproken niet mee eens zou zijn, maar in dit geval wel. Haar simpele, om niet te zeggen minimalistische recepten moeten het echt hebben van de kraakversheid van groenten, vis, vlees of eieren en de kwaliteit van bijvoorbeeld sojasaus of miso. Veel recepten hebben maar 4 of 5 ingrediënten, daarmee valt niks te maskeren. Mensen met een moestuin of volkstuintje en mensen die van puur, simpel en biologisch eten houden zullen dit boek zeker kunnen waarderen.

Het is een mooi, compleet boek. Nancy benoemt op een overzichtelijke wijze eerst de smaakmakers, ingrediënten, keukengerei en technieken die ze gebruikt. Ze leidt ieder recept in met een persoonlijke ervaring en tussendoor zijn er ook verhalen met achtergrondinformatie en foto’s waardoor je na 386 bladzijden een aardig beeld krijgt van haar leven in Japan. De 167 recepten zijn ingedeeld in 9 hoofdstukken: hapjes bij drankjes (16 recepten), tafelzuren en soepen (16), sojabonen en eieren (10), noedels en rijst (19), groenten (29), vis en zeevruchten (16), vlees (16), dressings en dipsausjes (25) en tot slot nagerechten en zoetigheden (20). Het zijn oorspronkelijk de familierecepten van haar man, vaak een beetje aangepast door hemzelf, soms door haar.

Bestellen
Enthousiast geworden? Bestel bij Bol via deze link:
   De Japanse Keuken van Nancy Singleton Hachisu
en sponsor kostenloos en automatisch deze site..

Gula djawa (Javaanse bruine suiker)

gula jawa
Hoe heet het?
Gula djawa, goela djawa, gula jawa, gula java, Javaanse bruine suiker, Javaanse palmsuiker, Java sugar.

Wat is het?
Gula djawa is net als alle andere palmsuikers het ingekookte sap dat uit (de bloesem van) palmbomen gewonnen wordt, alleen in dit geval van een specifieke palmboom, een suikerpalm en wel de Borassus flabellifer (L). Het sap wordt zachtjes ingekookt tot het net als borstplaat uithardt als je het in vormpjes giet, in dit geval in holle bamboestengels. De smaak en kleur van gula djawa is donkerder, koffie- en karamelachtiger dan andere soorten palmsuiker. Het is ook een tikje zoutig en heeft een licht gefermenteerd/alcoholisch smaakje.

Hoe te gebruiken?
In zoete en hartige gerechten. Je kunt met een rasp een beetje suiker afraspen of voor stoofgerechten gewoon een stukje afsnijden. Gula djawa is eigenlijk onmisbaar in de Indonesische keuken. Je kunt het in noodgevallen wel vervangen door bruine basterdsuiker, gewone palmsuiker of zelfs kristalsuiker, maar je mist dan de complexere, diepere smaak van gula djawa. Er zijn ook flesjes gula djawa siroop te koop, dat is soms handiger in gebruik dan zo’n schijf en lekker in desserts en gebak, maar ook wel een beetje onnodig. Palmsiroop en suiker zijn buiten de koelkast lang houdbaar.

Tips, weetjes & recepten

  • Filmpje: palm sap & de vruchten oogsten in een Borassus palmboom
  • Recept met gula jawa: Tempeh Kering
  • Je leest tegenwoordig veel over kokosbloesem suiker en dat dat hetzelfde zou zijn als gula djawa, maar aan een borassus palm groeien wel vruchten (lontar) maar geen kokosnoten. Zoek je kokosbloesemsuiker, dan moet je op zoek naar gula kelapa (kelapa=kokos). Al vermoed ik die hele naam kokosbloesem suiker verzonnen is door marketingmensen en dat het de bedoeling is dat je die dure suiker uit de natuurwinkel koopt.
  • Lees alle posts over: suiker op een rijtje (maltose, melasse, palmsuiker, gula jawa, Chinese kandij, rijstsiroop, etc)

Wat is er te koop? (klik hier)

Rijstmeel en kleefrijstmeel

RijstmeelHoe heet het?
Rijstmeel, rijstbloem, rice flour, rice powder, komeko (Japan), mǐ fěn / 米粉 (China).
Of: kleefrijstmeel, ketanmeel, sweet rice flour, glutinous rice flour, mochiko (Japan), nuò mǐ fěn / 糯米粉 (China).

Wat is het?
Rijstmeel is eigenlijk niks anders dan gemalen, ongekookte rijst. Als je maar een beetje nodig hebt kun je ook gemakkelijk zelf wat rijst fijnmalen in een koffiemolen. Let op dat er 2 soorten zijn. De ene gemaakt van gewone rijst, de andere van kleefrijst. Die twee zijn niet zomaar onderling uitwisselbaar. Een gerecht kan echt finaal mislukken als je de verkeerde soort gebruikt.

Hoe te gebruiken?
In het Westen wordt rijstmeel vooral gebruikt als vervanger van tarwemeel in glutenvrije diëten. Let op dat die vervanging meestal niet gewoon 1 op 1 is. Het is dus raadzaam een aangepast recept op te zoeken van iemand die daar ervaring mee heeft. In het Oosten wordt rijstmeel gebruikt als bindmiddel, maar ook als basis van gebak. (bijvoorbeeld kleefrijstmeel in mochi) En natuurlijk als basis van allerlei soorten noodles en rijstproducten.

Zelf rijstmeel maken?
Rijstmeel maken
Neem wat ongekookte, rauwe rijst en maal die in een minuut of twee fijn in een electrische koffiemolen. Het wordt niet zo fijn als rijstmeel uit de winkel, maar wel fijn genoeg om gewoon door een zeef te gaan. Als je het per se nog fijner wilt kun je daarna nog met een vijzel aan de gang.

Tips, weetjes & recepten

  • Recepten: glutenvrije cakes en koekjes
    Recept: onde onde (Indonesische kleefrijstbolletjes, gerold in sesamzaadjes met zoete mungbonen-vulling)
  • Ook al doet de naam glutinous rice misschien anders vermoeden, ook kleefrijst is glutenvrij.
  • Er is ook nog zoiets als Cooked Glutinous Rice Flour (aka Gao Fen / 糕粉). Dat is zeker niet zomaar te vervangen met bovenstaande rauwe kleefrijstbloem. Misschien later meer daarover.

Wat is er te koop? (klik hier)

Sri Lanka Food

Kookboek Sri Lanka Food Sarogini Kamalanathan werd eind jaren 40 geboren op een theeplantage in Sri Lanka en emigreerde in 1970 met haar man en 2 kinderen naar Nieuw Zeeland. In die tijd was Nieuw Zeeland een soort culinaire woestijn waarin je flink moest improviseren om toch de smaken uit Sri Lanka op tafel te kunnen krijgen. Dat ging haar goed af, vrienden en collega’s wilden allemaal bij haar in de leer en daarom begon ze kooklessen te geven. Ook nadat ze verhuisde naar Australië bleef ze mensen wegwijs maken in de Sri Lankaase keuken. Down Under is ze echt de goeroe van de Sri Lankaanse keuken.

Haar recepten zijn meegegaan in de tijd en aangepast aan de beschikbaarheid van ingrediënten. Het meeste is tegenwoordig heel makkelijk te krijgen. Als je zorgt dat je je specerijen op orde hebt (chilipoeder, komijn, koriander, fenegriek, nootmuskaat, foelie, kaneel stokjes, kardemom , kruidnagel, kurkuma, mosterdzaad, van die dingen) dan kom je met wat groenten en/of vlees, ui, knoflook en gember zelfs zonder toko in de buurt echt heel ver. Het bij elkaar verzamelen, afmeten, hakken, snijden en klaarzetten van ingrediënten kan soms wat tijd kosten, maar daarna is het meestal een fluitje van een cent. Suddertijden reken ik niet als tijd.

De 79 recepten in het boek (geen idee waarom iedereen schrijft dat er 100 recepten in staan, nou ja, ik snap het wel, want dat staat op de achterflap en op haar website SrilankaFood.net, maar het zijn er echt maar 79) zijn verdeeld in 9 overzichtelijke hoofdstukken. Zoals je van een Srilankaanse kan verwachten is het hoofdstuk met groentengerechten het grootst: 25 recepten met pompoen, aardappel, wortel, allerlei soorten bonen, zelfs spruitjes en rode bietjes. Verder een hoofdstuk kip (6 recepten), lam (5), seafood (6), rijst (7), roti (4), chutny’s enzo (8), zoetigheden (11) en snacks(7).

Het boek is vrij letterlijk vertaald naar het Nederlands, zonder rekening te houden met de situatie hier en dat botst soms. Zo staat er bijvoorbeeld te lezen dat moringa peulen bij de meeste Aziatische supermarkten verkrijgbaar zijn, maar dat is niet waar. En wat ik verwarrend vind is dat in recepten de ene keer “zwart mosterdzaad” wordt gebruikt en de andere keer gewoon “mosterdzaad”. Een argeloze lezer zou kunnen denken dat ze geel mosterdzaad bedoelt maar uit de toelichting achterin het boek en de foto’s van de gerechten blijkt dat ze gelukkig nooit geel mosterdzaad gebruikt. Geel mosterdzaad is helemaal niet lekker.

Maar goed, dat zijn natuurlijk slechts details, opgemerkt door een Aziatische ingredienten freak. Uiteindelijk is het gewoon een mooi boek met lekkere, degelijke recepten die mij uitnodigen de keuken in de duiken. We hebben tot nog toe 2 curries uitgeprobeerd (peperkip en lam het yoghurt) en die waren alletwee erg lekker. We gaan er zeker vaker uit koken!

Bestellen
Enthousiast geworden? Bestel bij Bol via deze link:
   Sri Lanka Food
en sponsor kostenloos en automatisch deze site..

Voorbeeldrecept. Een klassieker uit de Sri Lankaanse keuken, peperkip:
Peperkip uit Sri Lanka Food

En klik hier om te zien hoe dat er bij ons uitzag