Jarenlang vond ik de discussie over het verschil tussen de Indische en Indonesische keuken er eentje voor muggenzifters. Voor mij was “Indië” de afkorting van voormalig “Nederlands-Indië”, het huidige “Indonesië”. En daarom was de “Indische keuken” voor mij gewoon een ander woord voor de “Indonesische keuken”. Maar het blijkt toch iets genuanceerder te liggen. Ongeacht hoe je het noemen wilt is er door de eeuwenlange betrekkingen tussen Nederland en Indonesië wel degelijk een eigen keuken ontstaan: Hollandse gerechten (hutspot, hachee) die in Indië door kokkies werden bereid met lokale, Indonesische ingrediënten en later, na de repatriëring, Indonesische gerechten die hier in Nederland werden bereid met Nederlandse ingrediënten (boerenkool, raapsteeltjes, kaas). Veel poedertjes ook, gemberpoeder, laospoeder, serehpoeder.

Eigenlijk is de Indische keuken dus de eerste fusion keuken van Nederland. Lonny Gerungang verdiepte zich (een aantal jaren terug alweer) in opdracht van de voormalige stichting “Het Indisch Huis” in voor- en naoorlogse Indische kookboeken en sprak met Indische families om deze Indische fusion recepten te bewaren voor latere generaties. Aan de ene kant lijken de recepten een beetje achterhaald, want waarom zou je nog gemberpoeder gebruiken als gember ook vers bij de supermarkt verkrijgbaar is, maar aan de andere kant zijn ze juist in deze tijd waarin mensen steeds minder tijd nemen/hebben om te koken misschien wel aan een revival toe. Zonder al teveel moeite of extra boodschappen tover je een spitskool om in een heerlijke sambal goreng kool.

In dit naslagwerk staan 362 recepten, van snacks, soep en hoofdgerechten tot atjars, sambals en Chinees-Indische gerechten, overzichtelijk ingedeeld, duidelijk beschreven. Waarbij voor veel gedroogde ingrediënten ook het equivalent aan vers product wordt gegeven – fijn voor wie een poedertjesaversie heeft.

Bestellen
Enthousiast geworden? Bestel bij Bol via deze link:
  De Authentiek Indische Keuken
en sponsor kostenloos en automatisch deze site.