We hadden al “De complete Indonesische keuken” van Lonny Gerungan welke door zou kunnen gaan als kookbijbel, maar om allerlei redenen nodigde dat boek mij niet vaak uit om uit te koken. Dit in tegenstelling tot Maureen Tan’s net verschenen “De Bijbel van de Indonesische Keuken”. Niet alle 228 recepten hebben een foto, maar van de 106 die dat wel hebben krijg je direct zin om aan de slag te gaan. Voor extra foto’s kan ik haar instagram account aanbevelen: Anak Bungsu Amsterdam.
Het boek heeft een fijn formaat (21,5 x 16 cm), een korte inleiding en dus lekker veel recepten. Niet Indisch, geen fusion, maar echt Indonesisch, gebaseerd op de recepten van haar familie en soms geleend van Indonesische chefs in Nederland of Bali. De recepten zijn beknopt, passen vaak op 1 bladzijde, hebben tussen de 10 en 20 ingrediënten (gewoon aangeduid met hun Nederlandse namen) en zijn zeker als je een beetje vals speelt door een blendertje te gebruiken in plaats van een vijzel redelijk simpel te maken. Misschien zou een onervaren kok soms iets meer uitleg willen, maar voor wie vaker kookt maakt de beknoptheid het juist lekker overzichtelijk. Het past ook bij deze keuken; ik ken weinig Indo’s met precieze recepten. Het nodigt uit om een beetje af te wijken van het recept en er je eigen draai aan te geven.
De tien hoofdstukken zijn ingedeeld naar eiland of regio. Ik vind dat zelf nooit zo heel prettig, maar gelukkig zijn er achterin het boek drie overzichtelijke indexen waarvan er eentje is ingedeeld naar hoofdingrediënt, zoals fruit, geit, kip, groente, etc. Dat zoekt heel prettig, kijk maar: register naar type gerecht.
Wat ik het leukste aan het boek vind is dat er naast Tan’s versies van klassiekers als rendang of gado gado best veel recepten in staan met een wat bijzonderder hoofdingrediënt, zoals bijvoorbeeld eend of geit, krab, mosselen, kokkels en zelfs kreeft. Veel makreel ook. Nou ja, met 228 recepten is er sowieso veel lekkers om uit te kiezen! Ik begon met de tahu telor en maakte zeebaars in kluwaksaus met waterspinazie in pittige sambal. Alle drie erg lekker, dus ik zal zeker nog vaker uit dit kookboek koken.
Bestellen
Enthousiast geworden? Bestel bij Bol via deze link:
de Bijbel van de Indonesische Keuken
en sponsor kostenloos en automatisch deze site..
Voorbeeldrecept: 
Ha Robin, klinkt als een mooi boek, bedankt voor je review. Uit interview met mevr. Tan in de NRC lijkt het me ook een sympathieke vrouw. Heb je een idee hoeveel recepten vegetarisch zijn?
Hm, als ik zo de inhoudsopgave doorblader: een stuk of 7 met ei, 3 met fruit, 16 groente gerechten, 10 met tofu/tempeh en 13 vegetarische sambals. En dan zijn er rijst en bami gerechten die soms vegetarisch zijn of makkelijk vegetarisch zijn te maken. En snacks en zoetigheden die vanzelf al vegetarisch zijn.
Maar het merendeel van de recepten bevat toch wel vis of vlees.
zeer leuk boek
jammer van het register, totaal niet ergonomisch
Ik heb een vraag aan de lezers
Vroeger woonde ik naast een indonesische toko (JaJa) die niet meer bestaat gaf mijn dochtertje regelmatig geld als ze trek had gehaktballetjes.Nu waren deze volgens mij gefrituurd of in behoorlijk wat olie bereid.De structuur was vrij gummiachtig en er zat geen smaak in van een boemboe maar meer iets van soecerijen niet overheersend.Wie weet hoe deze structuur bereikt word?Heb het aan talloze indische mensen gevraagd en er naar gezocht maar kan het niet vinden.Wel weet ik dat viet namese ham dezefde structuur heeft maar totaal andere smaak.Ik heb zowel met boemboe als droge spcerijen geprobeert wat niet lukte.De vietnamezen kruiden gehakt(ham) en voegen vissaus en ijkoud water erbij en daarna in een zak platte plakken maken en 3 uur in de vriezer.Dan gaat het 1 minuut in mixer lage stand daarna 2 keerr 4 minuten steeds hoger.Het eind resultaat is van een compact taai mengsel naar een veerbaar plakkerige substantie.Mijn resultaat was toch nog enigsinds vleesstructuur en niet de beoogde verende bite.Wellicht is er een indonesiche persoon die het antwoord wie of wie dan ook wie het weet mag het zeggen.En Rbin keep on the good works groeten ed uit den helder waar veel indische mensen wonen.
Hi Ed, zo te horen waren het inderdaad van die typisch Aziatische balletjes met een elastische structuur. Compleet anders van wat we hier in Nederland gewend zijn.
Ik denk dat het niet mee zal vallen om precies de balletjes van toko Jaja na te maken. Niet in de laatste plaats omdat dingen in je herinnering toch vaak anders smaken dan nu. Dus al zou je exact dezelfde balletjes nu proeven, dan nog gaan ze jouw beleving niet terug brengen, denk ik.
Maar goed, het blijft wel leuk om het te proberen. Ik denk dat je 2 uitdagingen hebt. De eerste is de structuur van het vlees goed krijgen, wat volgens mij nog wel te doen zou moeten zijn.
Vroeger ging dat met 2 hakmessen, hakken op een hakblok en daarna het mengsel in een vijzel nog minstens 10 minuten stampen tot er echt niet meer op vlees lijkende, elastische pasta is ontstaan. Daar zul je online niet gauw meer recepten voor vinden.
Tegenwoordig kun je een keukenmachine gebruiken en hulpmiddelen als ei, tapiocameel en ijsklontjes. Daarvoor zijn best wel recepten en filmpjes online te vinden. Zoek op recep bakso goreng en probeer dus Indonesische recepten te vinden.
Zoals bijvoorbeeld in dit filmpje waar ze kippendijenvlees (ayam) gebruiken:
Of hier waar ze karbonades (babi) gebruiken en een iets andere werkwijze:
Hopelijk lijkt de structuur een beetje op wat je je herinnert?
De tweede uitdaging is de smaak. Zoals je al in de recepten ziet zijn de smaakmakers vaak redelijk sober: zout, witte peper, suiker, bouillonpoeder. Soms msg/ve-tsin (zou ik altijd doen bij zo’n saai recept :-D).
Maar ja, je weet niet hoe creatief toko JaJa was, misschien deden ze er ook een schepje sambal door. Of sesamolie. Dat gaat echt moeilijk worden.
In welke stad zat toko Jaja?
In den helder ik heb ze inmiddels gemaakt vietnamese ham word ook zo bereid ze leggen het na kruiden 2 uur in de vriezer en vervolgens in de mengkom.Hoemeer tapioca hoe luchtiger tot aan niveau van een oliebol.Deze eet je met een dipsaus en de wat vaste gaan vaak in de soep.Inderdaad de eerste keer dat je iets lekkers proeft is een indruk die je niet snel vergeet als het perfect is.