Pad See Ew, geroerbakte, verse rijstnoedels is zo’n gerecht dat op iedere straathoek in Thailand en in ieder Thais restaurant in het Westen te krijgen is. Zelfs slechte versies zijn nog best lekker, maar goede versies zijn briljant lekker. En daarvoor is eigenlijk maar 1 ding nodig: verse rijstnoedels. In de vorige post kon je lezen hoe je ze vrij gemakkelijk zelf kunt maken en geloof me, dat is de moeite waard!
Dit simpele recept uit Andy Ricker’s kookboek Pok Pok is perfect voor als je wat mosselen over hebt. Maar anders is het ook de moeite waard om speciaal voor dit gerecht wat mosselen te stomen of misschien verkoopt je visboer gekookte mosselen. De basis van het beslag voor deze pannenkoekjes is rijstmeel, dat geeft een zachte, zoetige binnenkant met lekker krokante stukjes aan de buitenkant. Heel anders dan “gewone” pannenkoeken. Ik zeg lekkerder!
Klik hier voor het recept…
In Den Haag hebben ze è mè ù (ei met ui) en in China hebben ze fānqié chǎo dàn (ei met tomaat). Vaak is het niet meer dan ei, sesamolie, tomaat en lente-ui, maar de combinatie is klassiek. Niet alleen als makkelijke en goedkope hap bij studenten, maar ook te bestellen in vrijwel ieder restaurant in China. Gewoon omdat het zo lekker is. Onderstaand recept heeft een moderne twist die ik wel kan waarderen: ketchup!
Klik hier voor het recept…
Een dampende kom eendenbouillon met eendenbout, verse rijstnoedels en shiitake, op smaak gebracht met gebakken knoflook, knoflookolie, zure chili-dipsaus, chilipepers op azijn, geroosterd chilipeperpoeder, vissaus en suiker. Dat is “Kuaytiaw Pet Tuun” oftewel Stewed Duck Noodle Soup van Andy Ricker uit het eerder besproken kookboek Pok Pok. De bouillon is redelijk makkelijk te maken, je gooit alles in een pan met water en laat dat 2 uur pruttelen, maar aan alle bijgerechtjes heb je nog verradelijk veel werk. Beter is die een dag van tevoren klaar te maken, want vergis je niet, de bijgerechtjes zijn onmmisbaar: de bouillon is zoooo zoet, die kan niet zonder het zout van de vissaus, het zuur van de dipsaus en de scherpte van de chilipepers.
Hoe heet het?
Japanse rijstcracker, Japanese rice cracker, senbei / sembei / 煎餅 (Japan), xianbei / 仙贝 (China).
Wat is het?
Traditioneel worden bolletjes deeg van rijstmeel uitgerold tot kleine, dikke “pannenkoekjes” die eerst worden gestoomd, dan gegrilld op een houtskoolvuurtje en tot slot worden “gelakt” met een sausje van sojasaus en mirin. Vaak komt er ook nog wat zeewier aan te pas, soms ook chili. In moderne fabrieken is het productieproces iets aangepast, maar het resultaat komt ongeveer op hetzelfde neer: een knapperige, luchtige en zoetige cracker met smaakmakers die kunnen variëren maar meestal hartig zijn.
Hoe te gebruiken?
In Japan schijnt men senbei crackers te eten bij een kopje groene thee. In het Westen is het meer een snack voor bij de borrel. Ook leuk als alternatief voor melba-toastjes, combineert bijvoorbeeld heel goed met oerhollandse sellerie salade. De rijstcrackers zijn vaak per twee stuks verpakt zodat je een zak op je gemak kunt eten. Ik zou ze toch niet al te lang bewaren, ze lijken na een half jaar al iets minder lekker te zijn.
Tips, weetjes & recepten
“Peking Duck for Dummies” heet de Engelstalige post die ik in 2008 op “Kok Robin” schreef en al heel wat mensen geïnspireerd heeft om met een Peking eend aan de slag te gaan. Het is namelijk echt he-le-maal niet moeilijk maar wel leuk om te doen. Hieronder zie je een stap-voor-stap fotoverslag, met onderaan een korte samenvatting om te bewijzen dat het echt niet veel werk is.
Naar aanleiding van het recept Pekingeend voor Dummies gingen velen aan de slag en hingen overal in Nederland Pekingeenden te drogen! Maak een foto en stuur foto naar Robin en ik voeg je toe aan de galerij van de Hangende Eendjes!
Hoe heet het?
Bamboe houtskool, bamboo kooltjes, bamboo charcoal, zhú tàn / 竹炭 of zhú huī / 竹 (China), takezumi / takesumi / 竹炭 of chikutan / tikutan /ちくたん (Japan).
Wat is het?
Bamboe wordt in een oven van 800°C tot 1200°C tot “houtskool” of beter gezegd “bamboeskool” gepyrolyseerd. Klinkt ingewikkeld, maar in China doet men dit al 4 eeuwen. Toen uiteraard van bamboe delen (stok, wortel, etc) maar tegenwoordig gebruikt men heel duurzaam ook bamboe restafval (zaagsel, etc) en verwerkt die tot bamboe briketten.
Hoe te gebruiken?
1. Voor de hand ligt de briketten te gebruiken voor de bbq. Het zou minder stinken, gloeit gelijkmatiger, langer en heter en er blijft minder as over.
2. In China droogt men thee boven smeulend bamboe houtskool.
3. In Japan zuivert men (thee)water met bamboe houtskool.
4. Zuivert ook de lucht van nare luchtjes of vocht.
5. Toe te voegen aan je badwater voor een zacht huidje.
6. Last but not least: bamboe houtskool in poedervorm wordt gebruikt als zwarte kleurstof om brood en pattiserie zwart te kleuren!
Voor de eerste toepassingen gebruik je briketten of stukken verkoolde bamboe, voor de laatse toepassing gebruik je “foodgrade” poeder of je maalt zelf poeder van briketten.
Tips, weetjes & recepten
Hoe heet het?
Erwtenscheuten, ewten spruiten, peultjesblad, pea shoots, snow pea shoots, pea tips, pea sprouts, dòu miáo / dou miu / 豆苗 (China), daun ercis / daun kacang manis (Indonesië), tobyo (Japan), wandusaan (Korea), phak thua lantao / yu tuah (Thailand), dau hoa lan (Vietnam)
Wat is het?
Erwtenscheuten zijn de eerste, malse, groene scheuten die opkomen als je erwtjes (of peultjes of sugar snaps) laat ontkiemen. Dat kan in je vensterbank (leuk projectje voor kinderen) of in de tuin. Erwtenscheuten smaken naar rauwe erwt.
Hoe te gebruiken?
De allereerste scheuten zijn mals en geschikt als garnering, smaakmaker of salade maar als je ze wat laat doorgroeien (in de tuin) worden de blaadjes groter en begint het al meer op groente te lijken. Dan is kort roerbakken vaak lekkerder: gewoon in wat olie met een beetje knoflook en de erwtenscheuten iets laten slinken. De bakjes van Crazy Pea (zie na de klik) houd je in de vensterbank nog wel twee weken of langer goed. Na een eerste “oogst” krijg je gewoon weer nieuwe scheuten. De zakjes met erwtenscheuten cq peultjesblad die je soms bij de toko ziet zijn korter houdbaar: een paar dagen in de koelkast.
Tips, weetjes & recepten
Hoe heet het?
Melindjo, melindjoe, melinjo, belinjo, Gnetum gnemon (L), bitter nut (GB), mlinjo (Java), tangkil (Sundan), bago (Maleisië), khalet (Cambodja), phakmiang (Thailand). In Indonesië heet het blad “daun melinjo” en de nootjes/vruchtjes “biji melinjo”.
Wat is het?
De melindjoe is een boom uit Zuidoost-Azië. Van de schors wordt touw gemaakt en van de op kleine olijfjes lijkende nootjes een soort kroepoek genaamd emping (waarover meer in de post over: emping). De donkergroene, gladde, glimmende bladeren lijken qua vorm een beetje op laurier (of om het Aziatisch te houden salam-blad) maar kunnen veel groter worden. Melinjo nootjes en blad smaken bitter en hebben die typische smaak en geur van emping.
Hoe te gebruiken?
Melindjoblad en nootjes zijn een typisch ingrediënt voor sajoer asem, een Indonesische friszure groentensoep, rijkgevuld met bijvoorbeeld kangkoeng, jonge/onrijpe nangka, katjang pandjang, laboe siam, oyong, tamarinde en melindjo dus. Blad wordt in zijn geheel of in reepjes meegestoofd, de nootjes gehalveerd. Beiden gauw een half uur of langer. Blad en nootjes zijn in de koelkast nog wel een week of langer te bewaren.
Tips, weetjes & recepten
Tteokbokki / 떡볶이 is een klassiek gerecht uit de Koreaanse keuken. Ook bekend als teokbokki, ddeokbokki, topokki, dukboki, dok boki of dok mocha. Lastig, al die verschillende schrijfwijzen, ik hou het wel op de Engelse vertaling: Korean rice cakes in spicy sauce. Je kunt het je zo makkelijk of moeilijk maken als je wilt. Het zakje rode saus uit de verpakking van de rice cakes (zie: foto) gebruiken is me te makkelijk, de rice cakes zelf maken me teveel moeite. Onderstaand recept is een mooie tussenweg. Stevig, hartig, pittig, chewy: Korean comfortfood voor gure winterdagen.
Klik hier voor het recept…
Hoe heet het?
Gember, verse gember, gemberwortel, ginger, djahé / djahe / jahe (Indonesië), jiāng / 薑 of shēng jiāng / 生薑 (China), shōga / 生姜 (Japan), saeng-gang / 생강 (Korea), andrak (India), khing / jhing / ขิง (Thailand), gung (Vietnam)
Wat is het?
Gember is de wortelstok van de tropische plant Zingiber officinale. Samen met knoflook echt een van de basisingrediënten in vele Aziatische keukens.
Hoe te gebruiken?
Schillen/schrappen hoeft niet perse. Als je plakjes of reepjes wilt gebruiken, snijdt dan “op de draad” schijfjes af zodat je geen taaie vezels/draadjes krijgt. Fijngehakt maakt het niet uit. Raspen kan ook, alleen lijk je dan veel minder over te houden en komt er veel vocht vrij. Gemberpoeder is vooral handig in gebak en koekjes maar meestal is verse gember toch echt te prefereren boven gemberpoeder. Gedroogde stukken gember zijn geschikt in stoofpotten, je vist ze er voor het opdienen weer uit. Gember heeft een frisscherpe, citrusachtige smaak. Vers smaakt ze zachter dan gedroogd. Dus als je in een recept verse gember vervangt door gedroogde moet je daar rekening mee houden en veel minder gebruiken. Hoe verser en jonger de gemberwortel, hoe zachter de structuur en hoe dunner de schil. Bewaren hoeft niet perse in de ijskast.
Tips, weetjes & recepten
Hoe heet het?
Myoga, myouga, mioga, Japanse gember, gemberknoppen, gemberbloemen, gemberbloemknoppen, Japanese ginger buds, Zingiber mioga (L), myōga / 茗荷 / みょうが (Japan), yangha / 양하 (Korea).
Wat is het?
Myoga (Zingiber mioga) is een speciale, Japanse gembersoort, zusje van de ons welbekende “gewone” gember (Zingiber officinale) en geprezen om haar delicate bloemknoppen. Deze prille knoppen groeien direct uit de grond (foto) en als je ze door zou laat groeien komen er bovenaan bloempjes uitpiepen (foto). Ze smaken naar gember met de textuur en ook een beetje de smaak van sjalot. Erg lekker.
Hoe te gebruiken?
Eerst halveren, dan in fijne reepjes snijden en gebruiken als garnering van (miso-) soepen, koude noodle gerechten, silken tofu salades (foto rechts), eigenlijk alles wat een frisse, crunchy garnering kan gebruiken. Myoga wordt ook vaak (gehalveerd) ingelegd in azijn, zout en suiker. Je kunt ze wel bewaren in de ijskast, in een vochtige keukenpapiertje best lang zelfs, maar de kenners zeggen dat de smaak dan achteruit holt. Beter is ze bij kamertemperatuur te bewaren en snel op te eten.
Tips, weetjes & recepten
Hoe heet het?
Links: gekonfijte / gesuikerde gember, kristalgember
Midden: gembersnoepjes, gember bonbons, Golden Ginger Candy (hot & mild)
Rechts: ginger chews, ting ting jahe
Wat is het?
Gembersnoepjes zijn geconfijte cq gesuikerde gember zijn stukjes jonge, malse gember die worden gekookt in suikersiroop tot ze doorzichtig zijn. Als ze worden bewaard in hun eigen gembersiroop noem je het stemgember, als je de stukjes door de suiker rolt en een paar uur laat drogen noem je het kristalgember. De snoepjes (Golden Ginger Candy en Ting Ting Jahe) worden gemaakt van ingekookte gembersiroop (of suikerstroop met gemberextract). Alle gembersnoepjes zijn pittig als chili, de ting ting jahe rechts is het heetst. Grote-mensen-snoep, lekker!
Hoe te gebruiken?
De zuurtjes en toffee-achtige gembersnoepjes zijn om op te snoepen en extra lekker als je keelpijn hebt, ze werken beter dan strepsils. De ting ting jahe kun je ook oplossen in heet water of een grog. Kristalgember kun je ook zo opsnoepen, maar wordt ook wel gebruikt in desserts en gebak. Dan worden ze vaak eerst in kleinere stukjes gesneden. Kristalgember is nog maanden te bewaren, langer dan je misschien zou denken. De snoepjes uiteraard ook.
Tips, weetjes & recepten
(zacht & toffee achtig)
Wah Nam Hong (华南行)
Binnenrotte Rotterdam
(de hoofdingang aan de Westnieuwland, maar er zijn meer ingangen)
tel. 010 4333371
Ongeveer in het midden van de markthal, onderin de zuidboog zit te nieuwste vestiging van Wah Nam Hong. Net als hun andere vestigingen is Wah Nam Hong in de basis Chinees georiënteerd maar hun assortiment Japanse, Koreaanse, Indonesische en bijvoorbeeld Thaise producten is ook niet misselijk. Deze vestiging lijkt iets meer keus te hebben dan hun vestiging aan de Kruiskade, maar dat kan ook liggen aan de praktische indeling van de korte, overzichtelijke schappen.
Veel verse groenten en kruiden in mooie, moderne koelvitrinekasten. Diepvrieskasten vol dimsum, deegvelletjes en kant-en-klare wokgerechten. Boven is nog een hele verdieping met veel serviesgoed, prachtige noodle-kommen, theekopjes, enorme wokken, stoompannen, van die dingen. En een heuse ramen noodleshop. Ik heb het nog niet geprobeerd want ik was er te vroeg in de ochtend, maar ze serveren er een Maleisische noodlesoup (obv kokos met dumplings), een Vietnamese (met rundervleesballetjes en tauge) en Chinese noodles stir-fry met char siu voor zo’n 9€ per kom. Koffie, latte, spekkoek, Thaise viskoekjes of gegrillde beefballetjes hebben ze ook. Alles met uitzicht op de markthal.
Reguliere openingstijden:
10:00-20:00u ma, di, wo, do, za
10:00-21:00u vrijdag
12:00-18:00u zondag
Parkeren kan in de garage onder de markthal. (je kunt zelfs vooraf reserveren!)
Maar let op, je kunt hier niet met een volgeladen winkelwagentje naar je auto zoals je bij gewone winkelcentra gewend bent.
Klik hier voor andere: toko’s in Rotterdam
Klik hier voor andere: Aziatische kraampjes in de markthal
Wah Nam Hong Supermarkt / 华南行
West-Kruiskade 4-6
3014 AP Rotterdam
tel. 010 2417355
Fijne, ruim en voornamelijk chinees gesorteerde supermarkt met een goede versafdeling. Redelijk geprijsd. Lekker hoge omloopsnelheid, altijd druk, maar daardoor ook soms een beetje krap.
Geen levende vis. Niet erg veel serviesgoed of keukenbenodigdheden.
Schoon en netjes.
Voor de openingstijden klik: hier.
Klik hier voor andere: toko’s in Rotterdam
Sinds de opening van de markthal in Rotterdam, een dikke maand geleden loopt het er al storm. Altijd druk en als je in de stad loopt hoor je de mensen/toeristen op straat er letterlijk over praten. Het buzzt. En terecht! Ten eerste is het echt een bijzonder mooi en indrukwekkend gebouw, maar daarnaast kun je er bijvoorbeeld in één keer vrijwel alle denkbare boodschappen doen zonder de halve stad af te hoeven fietsen. Met Wah Nam Hong (en Appie) als basis met daarnaast de verste vis, het mooiste wild, lekkere wijnen en alles bij elkaar heel erg veel Aziatische groente, fruit, kruiden, delicatessen en snacks. Hieronder een opsomming van kramen die je als Asian Food Lover niet mag missen:
(klik om verder te lezen)
Nasi kuning of nasi koening, letterlijk gele rijst, is een feestrijst. Je hoort het alleen bij hele speciale gelegenheden te eten maar waarom is me een raadsel. Het is ook helemaal geen bewerkelijk recept: je kookt je rijst zoals je normaal doet, alleen voeg je wat extra smaakmakers toe (kokosmelk, koenjit, djeroek poeroet, sereh, salaam en wat extra zout). Nasi kuning is niet alleen erg lekker bij Indonesische gerechten, maar ook allerlei Indiase of Thaise curries. Alles wat een zoetige, frisse noot verdient.
Klik hier voor het recept voor nasi kuning…
Hoe heet het?
Kayang, rijstkruid, vingergras, Limnophila chinensis var. aromatica (L), fingergrass, rice paddy herb, swampleaf (Engels), daun kerdemom (Indonesië), zǐ sū cǎo / 紫蘇草 (China), shiso-kusa / シソクサ (Japan), soyop-pul / 소엽풀 (Korea), ma-om / roum om (Cambodja), phak kayang / แขยง (Thailand), rau om / ngo om / ba om (Vietnam).
Wat is het?
Een kruid uit de weegbree familie dat van nature groeit in warme, klamme, natte omgevingen zoals een rijstveld, vandaar de Engelse naam rice paddy herb. Voornamelijk bekend uit Vietnamese keuken en een beetje uit de Thaise en Cambodjaanse keuken en gaat vaak in de soep. Het smaakt een beetje citroenachtig, venkelachtig, kruidig als komijn, houtig. Het doet mij denken aan paarse shiso, maar dat zal weinig mensen iets zeggen.
Hoe te gebruiken?
Kayang wordt rauw gegeten. Vaak zie je hele takken op foto’s, maar het eet lekkerder als je de blaadjes losrist en de stelen klein snijdt. Nooit meekoken, want dan verdwijnt de smaak. Lekker in visgerechten of gerechten waarin komijn ook lekker zou zijn. Met een beetje geluk kun je deze waterplant een paar dagen, losjes gewikkeld in vochtig keukenpapier in een plastic zak in de koelkast bewaren, maar toch lijkt ze snel te verleppen.
Tips, weetjes & recepten
