Hoe heet het?
De wijn: rode rijstwijn uit Fujian, red glutinous rice wine, 红糟酒, Fuzhou red wine, Foo-chow red wine, uang chew, ang chiew.
Het residu: red wine lees, fermented red rice, 红糟, 紅糟, hong zhao, ang zhao, ang chow.
Wat is het?
Een speciale, rode rijstwijn uit de provincie Fujian (Oost-China, recht tegenover Taiwan) en specifieker nog: uit de hoofdstad Fuzhou (Foochow). De wijn wordt gemaakt door gekookte kleefrijst samen met rode rijstgist, wat wijngist en water ongeveer een maand te laten fermenteren. Het alcoholpercentage variëert tussen de 10% en 15%. De smaak hoort zoet en fruitig (eufemisme voor zurig?) te zijn, maar toch ook wel sterk alcoholisch. Niet echt een slobberwijntje.
Hoe te gebruiken?
De wijn wordt met kleine beetjes gedronken en schijnt enorm gezond zijn. Maar er wordt vooral mee gekookt, net als met het rijst-residu, de zogenaamde “red wine lees”. Dat wordt dus nooit weggegooid, sterker nog, dat residu wordt apart verkocht. Alleen niet in Nederland, jammer genoeg. Gewoon een paar eetlepels meebakken of meestoven voor kleur en (de beetje bittere) smaak. Wijn en “wine lees” zijn in de koelkast weken, misschien wel maanden te bewaren.
Tips, weetjes & recepten
- Klassiek recept uit Fujian: chicken with ricewine lees of simpele soep met misua noodles. Ook leuk: rode, gemarmerde eieren.
- Niet verwarren met Indonesische rode rijstwijn, genaamd brem. De rode of eerder paarse kleur van die wijn komt door het gebruik van zwarte (=ongepelde) kleefrijst. Verder is het proces wel vergelijkbaar.
- Ook elders in de wereld blijkt de wijn vaak niet in winkels te koop, maar bij genoeg vraag is het dan wel onder-de-toonbank te krijgen zoals blijkt uit dit blog uit Maleisië of dit artikel over Chinatown in Manhattan.