Hoe heet het?
Guilinggao 龜苓膏, Chinese herbal jelly, kruidenjelly, schildpadgelei, schildpadpudding, ‘schildpad-zwamzalf’，龟苓膏
Wat is het?
Guilinggao is een medicinaal, donkerbruin, bijna zwart drilpuddinkje dat oorspronkelijk gemaakt werd van het fijngemalen schild van de driestreep waterdoosschildpad. De blikjes die nu worden verkocht bevatten gelukkig helemaal geen schildpad meer. Alleen nog het oorspronkelijke kruidenmengsel, guillinggao-poeder genaamd. Wat daar precies in zit is niet helemaal duidelijk (*).
Hoe te gebruiken?
Chinezen eten het als toetje of tussendoortje op warme, vochtige dagen of als ze teveel gegeten hebben. Het is wel weer een “acquired taste”. Ik vind het niet vies, maar of ik het lekker vind? Ik weet het niet. Het deed me denken aan koude thee van mijn oma of aan kruidenbonbonsnoepjes. Beter kan ik het (nog) niet omschrijven.
De blikjes zijn buiten de koelkast een jaar of twee te bewaren. Er zijn ook zakjes met poeder op de markt waarmee je zelf een puddinkje kunt maken.
Tips, weetjes & recepten
- Als medicijn zou dit puddinkje een heilzame werking op de huid hebben. De mythe ging natuurlijk dat dat door het schildpadpoeder kwam, maar feitelijk waren het de kruiden.
- NB. Aan de Chinese ingrediëntenlijst te zien zit er wel schildpad in! Er staat: ingredienten: 水 (water)，蔗糖 (rietsuiker)，龟苓膏 (schildpad-zwam-zalf, bestaande uit: 凉粉 mung-bonengelei, 蒲公英 paardebloem, 茯苓 fuling [Poris cocos, een of andere paddestoelschimmel], 菊花 chrysant, 瑰花rozenblaadjes, 金银花 kamperfoelie, 甘草 zoethout, 龟 schildpad. Serveersuggestie: ijskoud (niet warmer dan 3C) met honing serveren (er zit geen honing in, Nederlands etiket is fout vertaald)
- Robin zegt: grappig! Maar het zal (voor dat geld) zeker niet meer de met uitsterven bedreigde “three-lined box turtle” zijn, maar gewoon het schild van van die huis- tuin- en keukenschildpadjes die ze daar eten. Toch? Jaaaaa, vast. En 0.1% of zo. :-)